Әбу Хурайра жеткізген хадисте Алла елшісі Мұхаммед пайғамбардың (с.ғ.с) «Алла өзі жіберген кез келген аурудың шипасын да жібереді» дегені жайлы айтылады. Яғни, кез келген дерттің дауасы бар деген сөз. Десе де, кей сырқаттардың емі табылса да, ол жайлы ақпарат жеткілікті деңгейде таралмай, құзырлы ұйымдар көбінде ол жайлы үнсіз қалатыны туралы әңгімелер ел арасында көп айтылады. Кейде осы айтылған әңгімелер рас-ау деп қаласың.

Дана қазақ о бастан уақытты сағатсыз-ақ анықтап, «ақшам ауғанда», «сүт пісірім уақыт» деп жобалаған. Сол сынды аурудың қозатын уағын «жиде гүлдегенде» деп бағамдайды екен. Бұл болжамды дәрігерлер де жоққа шығармайды. Әйткенмен адамдар арасында психологиялық ауытқушылық көктемсіз-ақ төбе көрсетеді. Расымен, қазір жүйкесіне «жүк» түспеген адамды табу – қиынның-қиыны. Күнделікті күйбеңмен алысып жүріп өзіміз де жүйкенің қалай жұқарғанын байқамай қаламыз.

Елімізде егемендік алғалы бері 4 миллионнан астам түсік жасалыпты. Егер бала алдыратындар болмағанда, ендігі қазақстандықтар жиырма миллионға жетіп жығылар еді. Қазақстанда жылына 150-160 мыңдай нәресте жарық дүниені көрмей жер жастанатын болса, еліміздегі әрбір төртінші баланы дүниеге әкелетін Оңтүстіктегі көрсеткіш қандай?

Кесарь тілігі – жүкті әйелдің айы-күні жетіп, өздігінен босана алмаса немесе өміріне қауіп төнгенде баланы хирургиялық ота арқылы іштен жарып алатын әдіс. Бірақ сол әдіс бүгінде оңды-солды қолданылып кеткен жоқ па? Ана мен баланың өмірін сақтап қалатын әдіс ананы алдағы ана болар қабілетінен айыруға жасаған бір қадам болып жүрмей ме? Табиғи жолмен босанудан гөрі он есе қауіпті саналатын осы әдістің қайтсек алдын аламыз?