Елімізде егемендік алғалы бері 4 миллионнан астам түсік жасалыпты. Егер бала алдыратындар болмағанда, ендігі қазақстандықтар жиырма миллионға жетіп жығылар еді. Қазақстанда жылына 150-160 мыңдай нәресте жарық дүниені көрмей жер жастанатын болса, еліміздегі әрбір төртінші баланы дүниеге әкелетін Оңтүстіктегі көрсеткіш қандай?

Өмір тауқыметін аз көрмеген, басынан кешкен қиындықтары бір адамның ғұмырынан артылатын ардақты ана – Тараз қаласының тұрғыны Рахима Әтешева. Бізді бұл кісі несімен қызықтырды? Ол – қарапайым аула сыпырушы. Осы қызметі үшін «Тұрғын үй» мемлекеттік қазыналық кәсіпорнынан жалақы алады. Бұл жұмысқа орналасып, мемлекеттен пәтер алғанға дейін ол екі баласымен жатақхананың тар бөлмесін паналап, отбасын асырайтын жұмыс таппай сенделген дәрменсіз әйел ғана еді. Қиын кезде қол ұшын созған мемлекеттің нақты қолдауы оның өміріне ерекше серпін әкелді. Барлығы қалай басталғанын кейіпкерімнің өз аузынан естиік.

Әке, отағасы сөздерінің қадірі қашуына не себеп? Отбасындағы кикілжіңнің кесірінен ол сөздердің аты әлі аспандап тұрғанымен, құны құлдырап бара жатқан жоқ па? Неге әйелзаты арқасүйер азаматы санаған адаммен ажырасуға асық? Неге жұрт көзінше асты-үстіне түскендей кейіп танытатын кей жандар перзенттеріне өз әкелерін қаралайды?

Қызылорда облысына қарасты Тасбөгет кентінде тұратын Динара есімді келіншек өмірге жетінші перзентін алып келді. Осылайша Көздібаевтар әулеті тағы бір жанмен толықты. Жаңа туған нәрестеге Аяжан деген есім қойылды.