Күні кеше ел болып Тұңғыш Президент күнін тойладық. Сәл күнде еліміз үшін тағы бір қастерлі мереке – Тәуелсіздік күнін атап өтпекпіз. Әрине, еліміз осынау жиырма бес жылда көптеген жетістіктерге қол жеткізді. Осыдан бес-он жыл бұрын алдымыздан қайта-қайта шығатын ауызсу мәселесі бүгінде біршама шешілген. Шешілмегенде ше, халықты таза сумен қамтамасыз ету мақсатында бір емес, екі бірдей бағдарлама өмірге келіп, келелі жұмыстар жүзеге асты емес пе? Бірақ, «аспаннан киіз жауса да, кедей сорлыға ұлтарақ бұйырмапты» дегендей, екі бірдей бағдарлама қабылданып, қаншама жұмыстар атқарылса да, әлі күнге дейін ауызсуға жарымай отырған ауылдар бар.

Жамбыл облысының Қордай ауданына қарасты Бетқайнар ауылында былтыр берілуі тиіс ауызсуға тұрғындардың әлі күнге қолы жетер емес. Жергілікті жұртшылықтың сөзіне сенсек, «Ақбұлақ» бағдарламасы бойынша салынған су мұнарасының құрылысы діттеген жеріне жетпей, аяқсыз қалыпты. Мемлекет қазынасынан қаралған 521 миллион теңгеге бой көтерген нысан елдің игілігіне берілмей жатып бүлінген.

Ғалымдар алдағы 15 жылда ауызсу тапшылығы арта түсетінін айтып, дабыл қағуда. Олардың бұл болжамы негізсіз емес. Соңғы 60 жылда жер шарында ауызсуды пайдалану 8 есе өсіпті. Сонымен қатар, бүгінгі таңда жер шарындағы тұщы судың тапшылығы жылына 230 млрд. текше метрге жеткен. Ал әлемдегі 2,5 млрд. халық бүгіннің өзінде сапалы ауызсуға қол жеткізе алмай отыр.

Қазынадан қыруар ақша бөлінген бағдарламалардың бірі ретінде «Ақ бұлақты» атауға болады. Бірақ, біраз жылдардан бері бюджет ақшасын игеруде алдына қара салмайтын бағдарламаның бітіргенін қайдам, әлі күнге дейін ауызсуға жарымай отырған ауылдар бар. Соның бір-екеуін ретіне қарай тізбелеп көрейік.