Асқар мен Беріктің беделсіздігін шырша әшкереледі

Дұрыс. Астана қаласына өзгерістер енгізіп, жаңалық жасайтындай Мырзахметов бас қаланың әкімі емес. Бірақ, мына бір жайтты естен шығармайық: Нұр Отан партиясы ел саясатының басты қозғаушы күші, былайша айтқанда – моторы. Қандай бастаманың болмасын бел ортасында Нұр Отан жүруі тиіс. Тіпті, сол бастаманы осылар көтеріп, орындаттыруы керек. Бұл – тікелей партияның беделіне әсер етеді.

Бастама демекші, «Асқар Мырзахметов – Берік Уәли» тандемі Оңтүстікте басшылық етіп, түкірігі жерге түспей тұрған кезде Тәуелсіздік күні өтпейінше жаңа жыл мерекесінің атрибуттары болып кеткен шырша мен басқа да жарқ-жұрқ еткен безендірулерді облыстың кез келген ауданынан да, Шымкенттің ішінен де таппайтынбыз. Себебі, осы екі кісінің «айқайымен» оған тоқтау салынған-ды. Бірақ, неге екені белгісіз, Елбасының партиядағы бірінші орынбасары болғалы бұл мәселеге Мырзахметовтың тісі батпай тұр. 

Бұлай деуіміздің себебі, Тұңғыш Президент күні еліміздің ең үлкен екі қаласы – Астана мен Алматыда және басқа да бірнеше облыс орталықтарында жаңажылдық шыршаның шамдары жағылды. Нұротандықтар Тәуелсіздік күніне дейін шырша шамдарын жақпай қоя тұрсақ қайтеді деп, біраз алашапқын болғанын естідік. Сөйтсек, ол әңгіме қауесет болып шықты. Бұл бастаманы Мирас қоғамдық кеңесі көтеріпті. Үн қатып, қолдау көрсеткендер де жоқ емес. Қызылорда, Атырау, Тараз, Семей мен Орал қалалары қолдаған. Алайда, Мырзахметов бастаған, Берік Уәли қостаған топ мирастықтардың бастамасына ешқандай үн қоспағанын естіп қалдық. Шыршаны 16 желтоқсаннан кейін-ақ орнатсақ қайтеді деп Нұр Отанның мүшесі болып табылатын Астана мен Алматы әкімдеріне айтса айтқан да шығар, бірақ олар құлақтарына да ілмеген сыңайлы. Ілсе, бұлай алаулатып, жалаулатып, дәл Президент күніне тураламас еді ғой деп пайымдаймыз. Қарап тұрсаң, Тұңғыш Президент күні ұлттық мереке емес, жаңа жылға старт беретін күн сияқты болып қалды. 

Мейлі, Асқар Мырзахметов партияның бірінші кезекті мәселелерімен басы қатып, қағазбастылықтан шаршап, алдыңғы орынбасар салып кеткен сүрлеуден шыға алмай жатқан шығар. Бірақ, ең болмаса қазақша жарытып білмейтін Астананың әкімі Әділбектің, Алматының жасарға жаңалық таппай отырған әкімі Байбектің құлағына сыбырласа да, тіпті, жалынса да бірдеңе қылып жеткізуіне, тоқтатуларына болар еді ғой. Әншейінде алашшыл, қазақшыл бола қалатын кеңесшісі Берік Уәли неге осы мәселеге келгенде тежегішті басты екен дейтін сауалдың басы қылтияды. Байқауымызша, екі достың әмірі тек Оңтүстікте ғана жүреді-ау. Біздің ғана емес, қазақтілді журналистердің бірнеше күннен бері айтып, жазып жүргені осы тақырып. 

Нұр Отан – халықтың партиясы. Ұлтжандылықты, тәуелсіздікті қастерлеуді басқадан емес, ең алдымен осы саяси институттан үйренуге тиіспіз. Партия өз кезегінде халықтың ең қастерлі ұғымына айналған – Тәуелсіздік ұранын жатса да, тұрса да елдің миына сіңдіруі керек. Әйткенмен, бас партияның Елбасыдан басқа басшылары мен қосшылары үшін Тәуелсіздік күнінің құны соншалықты қымбат болмағаны ма? Болса, аталған жағдайға тоқтау салар еді ғой... 

Тәуелсіздік – аспаннан салбырап, уысымызға оп-оңай түсе қалған жоқ. 1986 жылдың 16 желтоқсан күні талай боздақ қазақтың намысы үшін жанын қиды. Таяқ жеді. Тіпті, тұтастай Кеңес Одағының ыдырап, 15 мемлекеттің тәуелсіздік алуына алғышарт жасап берді. Қызыл империяның қатып қалған қабырғасын сындырды. Тәуелсіздікті де дәл осы күні жарияладық. Міне, біле-білген адамға бұл күн қазақтың ең қастерлі күні. Егемендік үшін жанын пида еткендерге құран оқылатын, ас берілетін күн. Бұл күннен асқан қасиетті күн Қазақстанның күнтізбесінде болмауы тиіс! Той-томалаққа толы жаңа жылды мерекелеуді содан кейінге қалдырсақ та арғы шетінде оншақты күн бар. 

Тәуелсіздіктің қадірін білетін кісі осы үшін аянбай күресуі керек еді. Шырша деген не тәйірі? Сәл шыдай тұруға да болады. Соған әкімдерді көндіру анау айтқандай қиын шаруа емес. Елбасы Мырзахметовтей қазақы ортадан шыққан, қазақ дәстүрін жатқа білетін шенеунікке партияның бір тізгінін тапсырарда осындай мәселелерді біржақты етеді, партияның беделін көтереді деген ойда болғаны айдан анық. Алайда, Мырзахметов пен ақыл айтып, кеңес беруі үшін алдырған, өзін идеялар кені санайтын Берік Уәлидің беделі мен бастамаларының өмірде орын алуы тек Оңтүстікте ғана екен деген ойда қалдық. Астана мен Алматының әкімдері бұл екеуін «авторитет» көрмейтіні білініп қалды. Мүмкін, келесі жылға дейін беделі артып, шырша тігуге құмар, оған Елбасыны қатыстырып, ұпай жинап қалғыш әкімдердің бетін Тәуелсіздік күніне қарай бұрар деген титтей болса да сеніміміз бар. 

Келе жатқан Бас мерекеміз – Тәуелсіздік күні құтты болсын, ағайын!