Ұлттың қамын ойлау – қазақша сөйлеуден басталады. Ұлт деп ұртымызды толтырып айтпай-ақ қояйық, анда-мұнда журналистік жұмыс бабымен барғанымызда, ең іргелі мемлекеттік қызмет орындарының көпшілігінің табалдырығын аттап, есігінен ары өткен соң Қазақстан деген мемлекет жоқ сияқты әсер қалдыратыны бар. Президент «қазақ қазақпен қазақша сөйлессін» демей, «министрлер мен министрлер, депутаттар мен депутаттар немесе министр мен депутат қазақша сөйлессін» дегенінде жоғарыдағы жағымпаз біткеннің бәрі ендігі қазақша сайрап отырар еді.

Махаббат іздеп мауыққандарға 2015 жылдың көктемі төтенше «тәтті» болып келгенге ұқсайды. Жыл сайын қаңтар мен ақпанның аязында «жемісін» бере бастайтынын байқайтын едік, бірақ биылғы «мол өнімнің» жойқын қатігездікпен көзі жойылып жатқаны жаға ұстатып отыр. 

Екі мыңыншы жылдары қазақ-өзбек шекарасын белгілеу кезінде Шардара мен Жетісайды жалғайтын күре жолдың 24 шақырымы ала шапанды ағайындардың «ауласында» қалды. Қатынасты тоқтатпас үшін Қазақстан оны жалға алды. 2008 жылы халықаралық келісімнің мерзімі бітіп, өзекеңдер не өзі жүрмеді, не өзгені жүргізбей қойды. Жолды жауып тастады. Салдарынан шекара шебінде жатқан Амангелді мен Арнасай ауылдары аралда қалып қойғандай күй кешті. 

Өсім дегенде, халықтың табиғи өсімі. Оңтүстік Қазақстан облыстық статистика департаменті ұсынған мәлімет бойынша 2015 жылғы 10 айда халықтың табиғи өсімі 57,3 мың адамды құрап, 2014 жылмен салыстырғанда 0,1%-ға кеміген. Бұл негізінен Қазақстанның басқа аймақтарына және шет елдерге кеткендердің есебінен болып отырған құбылыс. 

Ел ішінде мемлекетшіл тұлға, принципшіл әкім атанған Қырымбек Көшербаевтың биліктің биік эшалонынында жүріп қалыптастырған репутациясы халықтың ризашылығымен ғана көмкерілген десек, түзу сөзден қиғаш кеткеніміз. Бір аймақты дүр сілкінткен оқиға түгілі, бір ауыз сөз түбіне жетіп жатқан әкімдер бар. Бірақ министр болса да, батыс облыстардың бірқатарына әкім болса да, премьер-министрдің орынбасары болса да, саяси тұлғаның соңынан ере жүретін сол сұйық сөздер Көшербаевтың беделін кеміте алған жоқ. 

Арал теңізінің тартылуы – өткен ғасырдағы жер бетіндегі ең үлкен экологиялық апаттың бірі ретінде тарихта қалды. Одан бері де қаншама өзен-көлдеріміз табиғат-анаға деген жанашырлықтың жоқтығы мен экологиялық ахуалға деген дұрыс көзқарастың болмағандығынан суы тартылып, құрғап қалды. Енді міне, осындай жайсыз жағдайды өзіміздің Теріскей өңіріндегі Қызылкөл де тартып жатыр. 

Естеріңізде болса, жақында Елбасы «Мемлекеттік қызмет туралы» заңға вето қойған болатын. Н.Назарбаев өз сөзінде: «Жетер, 25 жыл барлығын ұстап тұрдық, енді зейнеткерлікке шығу керек. Әрқайсысында шығатын нақты мерзімі бар. Кеңестік кезеңде 2-3 жыл ерте босатса, қуанып, кететін еді, ал қазір ешкім шыққысы (зейнетке) келмейді», - деген. Яғни, зейнеткерлік жасқа жетсе де жылы орнынан кеткісі келмейтін зейнеткер-қызметкерлерді ертерек кетіруді ұсынды. Өзгерістер енген заң Парламентке қайта жіберілді. Жақында мақұлданып, Елбасы қол қойды. 2016 жылдан бастап заң күшіне енеді.